కాలక్షేపం బఠానీలు

        ఆకాశంలో  మెరుస్తున్న నక్షత్రాలని చూస్తూవుంటే  పోయినోళ్లు అలా నక్షత్రాలుగా మారిపోతారని చిన్నప్పుడు మా బామ్మ ఎప్పుడూ చెప్పే మాట గుర్తుకువచ్చి  ఏవేవో జ్ఞాపకాలతో  మనస్సు గతం వైపు పరుగులు తీసింది. కొన్ని జ్ఞాపకాలు నిన్న కాక మొన్నే జరిగినట్లుగా అనిపిస్తుంటే  మరికొన్ని జ్ఞాపకాలు లీలగా గుర్తుకొచ్చి రానట్లుగా ఉన్నాయి.కాలగర్భంలో కలిసిపోయిన కొందరి పాత్రలు ఎప్పటికి మరిచిపోలేనంతగా గుర్తుండిపోతే,మరికొందరి పాత్రలు అడుగు పెట్టినప్పటినుండి సందడి చేసేస్తూ అందరిని ఆప్యాయంగా పలకరించేస్తూ అంతలోనే  రసవత్తరంగా ఆడుతున్న నాటకం నుండి ఎవ్వరికీ మాట వరుసకైన చెప్పకుండా అర్థాంతరంగా తమ పాత్ర మధ్యలోనే ముగించేస్తూ నిష్క్రమిస్తే... ఆ బాధని దిగమింగుకుని వాళ్ళని మరిచిపోవాలని ఎంత ప్రయత్నించినా వాళ్ళ జ్ఞాపకాలు అప్పుడప్పుడు పలకరిస్తూనే ఉన్నాయి. తొందరపడి నువ్వు వెళ్లిపోయావు కానీ నువ్వుంటె చాలా బాగుండేది అని కొందరితో చెప్పాలనిపిస్తుంది.మరికొందరు చెప్పాపెట్టకుండా హఠాత్తుగా వెళ్లిపోయేసరికి ఉక్రోషంతో పోతే..పో,నాకేంటి...నువ్వు లేకుండా నేనుండలేనా  అని పైకి బింకంగా అన్నా, ఉన్నంతకాలం  నిన్ను,నీ ప్రేమని నేను సరిగ్గా అర్థం